جهان امروز و هوش مصنوعی،
هوش مصنوعی به بیماران دیابتی نوید زندگی داد
بریونی: بریونی: خراسان رضوی هوش مصنوعی، شبیه سازی فرآیندهای هوش انسانی توسط ماشین ها و شاخه گسترده ای از علوم کامپیوتر است و به ایجاد سیستم هایی می پردازد که می توانند داده ها را با کارایی بالا مدیریت و تحلیل و بررسی کنند.
هم اکنون، در بخش مراقبت های بهداشتی از سیستم های مجهز به هوش مصنوعی برای تشخیص بیماری، کشف و توسعه دارو، نظارت بر سلامت و تحقیقات پزشکی استفاده می شود. این فناوری خصوصاً در مورد مراقبت از دیابت امیدوارکننده بوده و ابعاد جدیدی از خودمراقبتی بیمار، تصمیم گیری سریع و قابل اعتماد و استفاده بهینه از منابع را معرفی کرده است.
نهادهای مختلف از سرتاسر جهان، پتانسیل هوش مصنوعی در پشتیبانی از بیماران دیابتی و کمک به آنان برای کنترل سلامت خودرا شناسایی نمودند و آنرا پذیرفتند. به عنوان مثال، موسسه ملی تحقیقات بهداشت و مراقبت (NIHR) به تامین مالی توسعه برنامه ROMI کمک کرده است. این برنامه، نوعی سیستم هوش مصنوعی مکالمه پیشرفته است که برای پشتیبانی از بیماران دیابت نوع ۲ طراحی می شود.
طبق گزارش فدراسیون بین المللی دیابت (IDF) میزان ۱۰.۵ درصد از جمعیت بزرگسال (۲۰ تا ۷۹ سال) مبتلا به دیابت هستند که این درصد ۵۴۰ میلیون نفر در سرتاسر جهان را می سازند.
بطور خاص، تخمین زده می شود که بریتانیا تقریباً ۵میلیون مبتلا به دیابت داشته باشد و افراد بیشتری پیش از ۴۰ سالگی به دیابت نوع ۲ مبتلا می شوند. واضح است که وضعیت متابولیک مزمن با سرعت وحشتناکی درحال افزایش است و اهمیت یادگیری در مورد مراقبت از دیابت و به روز ماندن در مورد نوآوری های اخیر را برجسته می کند. یکی از نوآوری هایی که سزاوار توجه همه است، استفاده از هوش مصنوعی (AI) در مدیریت دیابت و تاثیر آن بر مراقبت دقیق مبتنی بر داده است.
ابزار هوش مصنوعی از طبقه بندی پیش بینی خطر جمعیت مبتلا به دیابت گرفته تا خود مدیریتی بیمار، روش پیشگیری، تشخیص و مدیریت دیابت را متحول کرده است در حقیقت هوش مصنوعی مراقبت از دیابت را متحول می کند و کیفیت زندگی را بیشتر می کند. استفاده از هوش مصنوعی در استفاده از انسولین و پایش مداوم قند خون منجر به تغییرات سریع و قابل توجهی در درمان دیابت می شود.
افراد مبتلا به دیابت نوع یک از دوران کودکی و در طول زندگی خود انسولین مصرف می کنند تا بتوانند غذا بخورند. انسولین باید حداقل چهار بار در روز تجویز شود و مدیریت دیابت می تواند زندگی آنان را به چالش بکشد.
بگفته پروفسور فیلیز ماین جونز، رییس گروه غدد درون ریز و دیابت کودکان در دانشکده پزشکی دانشگاه کوجایلی ترکیه، با معرفی سیستم های هوش مصنوعی که از لوزالمعده تقلید می کنند، روزهایی شروع شده است که بیماران مجبور نیستند به دیابت خود فکر کنند. حسگرها و پمپ های مجهز به هوش مصنوعی بطور مداوم قند خون بیماران را کنترل، دوزهای انسولین را بطور خودکار تنظیم می کنند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود می بخشند.
جونز اظهار داشت که بیماران و خانواده هایشان باید بدانند که چگونه دیابت را مدیریت کنند، برای اینکه همیشه پزشک یا پرستار در کنارشان نخواهد بود، بدین سبب دیابتی ها به اندازه خیلی از متخصصان مراقبت های بهداشتی می دانند که چگونه این بیماری را مدیریت کنند.
وی اشاره کرد: پیش از کشف انسولین، طول عمر بیماران دیابتی نوع یک بسیار کوتاه بود و با توجه به این کشف همچنان کنترل ۲۴ ساعته با اندازه گیری قند خون از انگشت به دفعات چهار بار در روز و تزریق روزانه چهار بار انسولین چالش برانگیز است.
با کمک هوش مصنوعی با سنسور و پمپ صحبت می کنیم
جونز به دومین نقطه عطف بعد از کشف انسولین، ظهور سیستم های پایش مداوم قند خون و تحویل مداوم انسولین اشاره نمود. وی اظهار داشت: حالا سیستم هایی وجود دارند که قند خون را هر پنج دقیقه یک دفعه از مایع بافت اندازه گیری می کنند. اینها سیستم هایی به اندازه یک سکه هستند و ما آنرا روی سطح پوست بازو، شکم یا هر قسمتی از بدن استفاده می نماییم. کانولا کوچک (لوله ای انعطاف پذیر با دو سر باز) که زیر پوست می رود.
کانولا قند خون مایع بین بافت ها را با دقت زیادی اندازه گیری می کند و نشان میدهد که آیا قند خون در نیم ساعت آینده بالا می رود یا کاهش پیدا می کند همین طور چقدر بالا می رود یا کاهش پیدا می کند و آیا پایدار می باشد یا خیر. پیشرفت قابل توجهی است و تفاوت قابل توجهی بین سوراخ کردن انگشت جهت بررسی قند خون و نظارت بر قند خون با سنسور وجود دارد.
جونز همین طور خبر داد، در سالهای اخیر پمپ های بدون مخزن که بطور مداوم انسولین را تحویل می دهند وارد کشور شده و با کمک هوش مصنوعی در اپلیکیشنی که حسگر و پمپ متصل می شوند، ارتباط بین این دستگاهها برقرار می شود.
جونز اظهار داشت: سیستم های تحویل مداوم انسولین در صورت احتمال کاهش قند خون برمبنای تمایل به افزایش یا کاهش، تحویل انسولین را قطع می کنند. اگر قند خون پس از خوردن غذا افزایش یابد، با تزریق دوزهای کوچک انسولین، قند خون را متعادل می کنند.
حسگر و پمپ تزریق انسولین با کمک هوش مصنوعی صحبت می کنند و اطمینان می دهند که قند خون در محدوده هدف باقی می ماند. به نظر من این مورد، دومین نقطه عطف در درمان دیابت بعد از کشف انسولین است. حالا با ورود هوش مصنوعی به همه چیز خصوصاً در استفاده مداوم از انسولین و نظارت بر قند خون، تغییرات بسیار سریع و شایان توجهی در درمان دیابت ایجاد خواهد شد.
ساختن سنسور و مکالمه با پمپ یک پانکراس مصنوعی
جونز با تأکید بر این که بیماران می خواهند بدون فکر کردن به دیابت زندگی خودرا بگذرانند، اظهار نمود که ما به آنان می گوییم، لوزالمعده دیگر کار نمی نماید. در عوض، شما باید با مغز خود دیابت را مدیریت کنید. آنان باید بطور مداوم به این موارد فکر کنند؛ اگر من این را بخورم، چند کربوهیدرات وارد بدن من خواهد شد؟ چقدر انسولین باید تولید کنم تا قند خونم پایین بیاید؟ فعالیت چه تاثیری بر آن می گذارد؟ با این وجود، این سیستم ها با کمک هوش مصنوعی، افراد دیابتی را می شناسند و به آنان اجازه می دهند بدون فکر کردن زیاد به بیماری خود به کارهای روزمره خود ادامه دهند و فرصتی جهت زندگی سالم فراهم آورند.
جونز اظهار داشت که با هوش مصنوعی، روزهایی شروع شده است که بیماران به دیابت خود فکر نمی کنند و حتی از سال قبل تا امسال، تغییرات زیادی رخ داده است.
وی ادامه داد: به جهت اینکه سنسور و پمپ صحبت کنند در حقیقت یک لوزالمعده مصنوعی تولید شده است. ساختن سنسور و پمپ، یک سیستم بسته، در حقیقت به مفهوم استفاده از پانکراس مصنوعی روی سطح پوست است.
این استاد دانشگاه اشاره کرد: جهت استفاده گسترده از این سیستم ها باید موانع اقتصادی برطرف شود و کودکان دیابتی با بهره گیری از پمپ ها و حسگرها می توانند بسیار سالم تر و طولانی تر زندگی کنند و زندگی عادی داشته باشند.
منابع
insujet.com
www.aa.com
منبع: beriooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب