گزارش بریونی به نقل از مهر
تدفین به روش هلندی از مومیایی كردن تا دفن در درخت و باطلاق
به گزارش بریونی هلندی ها در دوران مختلف تدفین های متفاوتی را داشته اند بعضی از آنها در دوره های تاریخی مردگان خویش را در تنه درخت دفن می كردند و برخی دیگر اجساد را در باطلاق می انداختند.
به گزارش بریونی به نقل از مهر، نمایشگاه دیرینه شناسی و هنر هلند به روایت موزه درنتس كه ۱۱ مهر ماه سال قبل در محل موزه ملی ایران افتتاح شد، تا ۶ ماه یعنی ۱۷ فروردین ۹۸ قرار بود ادامه داشته باشد، اما این زمان تمدید گردید و بازدیدكنندگان می توانند تا روز ۳۱ مرداد امسال به این نمایشگاه بروند. موزه درنتس یكی از قدیمی ترین موزه های هلند است كه در سال ۱۲۳۳ خورشیدی تأسیس شد و در مركز شهر آسن در مركز استان درنته واقع شده است. این موزه با بیشتر از ۹۰ هزار اثر باستان شناسی، مردم شناسی و هنری یكی از بزرگترین مجموعه آثار فرهنگی هلند را داراست. از مهمترین آثار این موزه می توان به مومیایی های طبیعی انسان كه در باطلاق ها یافت شده اند، كهن ترین قایق چوبی جهان، گنجینه طلای رومی بیلن و آثار نقاشانی چون موندریان و ونگوگ اشاره نمود. این موزه در سال های اخیر نمایشگاه های بین المللی بزرگ و موفقی را برپا كرده كه از میان آنها می توان از نمایشگاه ارتش سفالین چین، گنجینه های طلای گرجستان و نمایشگاه ایران مهد تمدن نام برد. نمایشگاه حاضر با عنوان دیرینه شناسی و هنر سرزمین هلند به روایت موزه درنتس منتخبی از آثار این موزه شامل ۳۳۱ ابزار سنگی، ظروف سفالین و فلزی، زیورآلات، سكه های رومی، مومیایی طبیعی انسان، تابلوهای نقاشی و سفال قرن نوزده و بیست و آثار دیگری است كه در سه بخش باستان شناسی، هنر سفال و چینی و نقاشی به نمایش درآمده است. اجساد درگذشتگان در گورهای ساده و گورهای محصور سنگ دفن می شدند در بیشتر تدفین ها اشیای تدفینی مانند انواع ظروف سفالی، شامل جام های قیفی شكل قرار داده می شد. بیشتر ظروف سفالی منقوش دارای شیارهایی هستند كه با خمیره سفید رنگ پر شده اند. همینطور سر پیكان، تیغه داس، تبر و حتی اشیای تزئینی هم در این گورها یافت شده اند. نمونه هایی از این اشیای به دست آمده در گورها در گالری دیرینه شناسی نمایشگاه قابل بازدید است. در دوره مفرغ هم در سنت های تدفین تغییراتی دیده شده است. آنها مردگان را در تنه توخالی درختان دفن كرده و سپس بر روی آن یك تپه ایجاد می شد. در اواخر این دوره اجساد سوزانده و بقایای آنها را در طرف سفالی دفن می كردند. در این دوره تعداد زیادی از اشیای فلزی روزمره با اهداف آئینی در باطلاق ها دفن می شدند كه آثاری مانند تبر سر نیزه خنجر و حتی اشیای زرین مانند دو دستبند كشف شده از آنها در نمایشگاه به معرض نمایش گذاشته شده است. از جالب ترین یافته هایی كه به علت شرایط ویژه محیطی در چاله های باتلاقی حفظ شده اند بقایای انسانی هستند كه با عنوان «اجساد باتلاق» شناخته می شوند قدیمی ترین جسد باتلاقی شناخته شده كه از درنته به دست آمده مربوط به دوره مفرغ است كه علاوه بر قسمت هایی از بدن، بخش های مختلفی از البسه مانند تكه هایی از زیر پوش پشمی، یك كلاه از پوست گوسفند، یك كفش از پوست گوزن و یك كلاه كه احتمالاً از پوست گوساله دوخته شده هم باقی مانده بود.
در دوره آهن هم شماری مومیایی طبیعی انسان در باطلاق پیدا شده كه بهترین نمونه آنها مرد اكسلورموند است. او بین سالهای ۴۳۰ تا ۲۰۵ قبل از میلاد می زیسته و در سال ۱۲۹۳ خورشیدی كشف شد. با عنایت به اینكه در زمان كشف هنوز شیوه های امروزین ابداع نشده بود، برای حفظ جسد مومیایی آنرا خشك كردند. در نتیجه شكل ظاهری جسد با زمان كشف آن تفاوت بسیاری دارد. در مجموع جسد كامل است و تنها ساعد و دست چپ، انگشتان، زانو و پای راست آن از بین رفته است. با عنایت به سبیل و احتمالاً ریش می توان نتیجه گرفت كه جسد مربوط به مردی است كه طبق خصوصیت های استخوانی كمتر از ۴۵ سال سن داشته است. این مرد مومیایی شده هم در داخل ویترینی در نمایشگاه موزه ملی ایران در معرض بازدید قرار دارد. در دوره رومی كه ژولیوس سزار فرماندار رومی سرزمین هلند را فتح كرد. در این دوره اجساد انسان را همچنان در باطلاق ها دفن می كردند كه معروف ترین نمونه آن جسد دختری ۱۶ ساله موسوم به یده است كه بین سالهای ۴۰ قبل از میلاد و ۵۰ میلادی با طناب خفه شده و در باطلاق كوچكی دفن شده بود. در اوایل قرون وسطی هم از خصوصیت های این دوره می توان به تدفین اسب اشاره نمود و در تدفین های انسان هم دانه های شیشه ای چند رنگ، ركاب اسب یافت شده است كه در نمایشگاه قابل مشاهده می باشد.
منبع: بریونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب