رئیس كمیته طبیعت درمانی و تندرستی جامعه گردشگری سلامت ایران:
گردشگری سلامت نیازمند مدیریت واحد است
به گزارش بریونی رییس کمیته طبیعت درمانی و تندرستی جامعه گردشگری سلامت ایران اظهار داشت: گردشگری سلامت از حوزه سیاست گذاری تا اجرا باید یک مدیریت واحد، آن هم فراتر از یک وزارتخانه داشته باشد و اسناد بالادستی و بخشنامه ها و شیوه نامه های مرتبط و ضمانت اجرائی آن بصورت شفاف و صریح باید تدوین و ابلاغ شود.
دکتر محمد پناهی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره برنامه ریزی و توسعه گردشگری سلامت گفت: ایران به سبب پیشینه تاریخ پزشکی بسیار ارزشمند، هزینه و قیمت مناسب درمان، وجود پزشکان متخصص، کوتاه بودن زمان خدمات جراحی، اشتراکات فرهنگی با کشورهای بازار هدف خصوصاً همسایگان و البته میهمان نوازی مردم کشورمان، سال هاست که در حوزه گردشگری سلامت هم اثبات شده و هم صاحب برند است و این ظرفیت وجود دارد که بعنوان قطب گردشگری سلامت منطقه و حتی جهان معرفی شود.
رییس کمیته طبیعت درمانی و تندرستی جامعه گردشگری سلامت ایران با لطمه شناسی توسعه این نوع گردشگری در ایران اظهار داشت: نبود زیرساخت های واحد برای مدیریت کلان گردشگری سلامت نخستین و با اهمیت ترین چالش عدم دستیابی به جایگاه و قالب اصلی این حوزه شده است، مدیریت کلان گردشگری سلامت بسیار مهمست.
در این حوزه ۵ دستگاه وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت امورخارجه، اتاق تجاری و سازمان نظام پزشکی در کنار هم نقش دارند، و هر کدام هم بنا بر وظایف ذاتی و استدلال خود و البته به حق، خودرا متولی این حوزه می دانند و همچنان ساز و گفتمان واحد ندارند.
وی با تاکید بر این که گردشگری سلامت یک پروسه میان بخشی است، اظهار داشت: یک بخش یا یک دستگاه نمی تواند به تنهایی مسئولیت این حوزه را به عهده بگیرد، از طرفی با اهمیت ترین عامل موثر در این نوع فرایندها وجود یک مدیریت واحد است که هم در مباحث کلان و سیاستگذاری و هم در زمینه اجرائی و عملیاتی باید در نظر گرفته شود؛ بااینکه دستگاه های مربوطه وظایف ذاتی خودرا در زمینه گردشگری سلامت نسبتا به خوبی انجام می دهند، اما چون پروسه مدیریت واحد شکل نگرفته است، برآیند و نتیجه مطلوب به دست نمی آید.
پناهی اشاره کرد: از جانب دیگر قوانین و سیاست های بالادستی در زمینه گردشگری خیلی شفاف و صریح نیست؛ بااینکه سند ملی توسعه گردشگری تدوین و ابلاغ گردیده است که بسیار مهم می باشد، اما برای شفاف سازی اسناد بالادستی باید قوانین جزیی آن و بخشنامه های مربوطه تدوین و ابلاغ شود، این بخشنامه ها در کنار مدیریت واحد می تواند اثربخش باشد.
مدرس دانشگاه اشاره کرد: خیلی از اشکالات و موانع در راه نقش آفرینان و ذی نفعان حوزه سلامت گردشگری به سبب نبود تعریف صحیح و شفاف از شرح وظایف است؛ بطورمثال وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی به شرکت های گردشگری سلامت که بند ب دارند، استناد می کند، در صورتیکه در بخشنامه و قوانین فعالیت این شرکتها مواردی لحاظ شده و در دستورالعمل ها بعدی مواردی غیر از آن ابلاغ گردیده است؛ قبلا اینگونه بود که هر شرکتی که بند ب دارد، می توانست توریست ورودی داشته باشد، اما در دستورالعمل های ابلاغی بعدی گواهینامه گردشگری سلامت به آن اضافه شده است که باتوجه به بخشنامه الزام قانونی ندارد و فقط توافق درون ساختاری است.
وی بزرگترین مشکل حوزه گردشگری سلامت را نبود یک ساختار فرماندهی واحد دانست و اشاره کرد: گردشگری سلامت از حوزه سیاستگذاری تا اجرا باید مدیریت واحد آن هم فراتر از یک وزارتخانه داشته باشد، از طرفی اسناد بالادستی بیشتری باید تدوین شود و بخشنامه ها و دستورالعمل های مرتبط و ضمانت اجرائی آن باید ابلاغ شود بطوریکه ذی نفعان و سازمان های مرتبط این حوزه آنرا بپذیرند و اجرا کنند، که مرکزیت و فرماندهی واحد را ضروری می کند.
پناهی اشاره کرد: در نهادهای در رابطه با گردشگری سلامت هر ساختاری یا وزارتخانه ای یک سری قوانین و وظایف ذاتی دارد و امکان عدم تمکین و یا ابطال برخی قوانین در هر ساختاری وجود دارد؛ به جهت اینکه مسیرهای قانونی جدی دنبال شود باید ساختار مدیریت واحد فراتر از یک وزارتخانه شکل بگیرد.
عضو شورای سیاستگذاری جامعه گردشگری سلامت ایران اظهار داشت: شورای راهبری گردشگری سلامت در سال ۱۳۹۴ شکل گرفت و اسناد آن به امضای ۴ دستگاه رسید، اما چون فقط یک توافق نامه است ضمانت اجرائی ندارد، اگر ساختارهای قانونی این شورا در هیات دولت و یا در مجلس شورای اسلامی تصویب شود می تواند بعنوان یکی از مراجع اصلی در این عرصه سیاستگذاری کند و وارد اجرا شود.
۸۰ درصد گردشگری سلامت در جهان مبتنی بر گردشگری تندرستی و طبیعت درمانی و ۲۰ درصد بر پایه گردشگری درمانی و پزشکی است واگذاری تصدی گری گردشگری سلامت به بخش خصوصی
دکتر پناهی با تاکید بر اینکه مدیریت واحد گردشگری سلامت فقط باید سیاستگذاری و نظارت را برعهده بگیرد، گفت: بخش دولتی به هیچ عنوان نباید در زمینه تصدی گری گردشگری سلامت وارد شود، اصولا راهبرد بخش دولتی باید واگذاری تصدی گری به بخش خصوصی باشد؛ شرکت های گردشگری و تسهیل گری، بیمارستان ها و مراکز درمانی و اقامتی بخش خصوصی در پروسه سلامت گردشگری بعنوان حلقه ذی نفعان می توانند از کشور مبدا (گردشگر فرست) تا آخرین نقطه در کشور مقصد (گردشگر پذیر) خدمات این حوزه از بازاریابی و برندینگ تا جابجایی و سفر، اقامت و پذیرایی و مترجمی را انجام دهند.
مدرس دانشگاه علوم پزشکی ساوه با اشاره به نقش سازمان های مردم نهاد حوزه گردشگری سلامت، اضافه کرد: پروسه این حوزه نیازمند یک ساختار هماهنگ کننده و مقتدر است؛ البته بهترین گروه هایی که می توانند در این هماهمگی ها منافع بخش خصوصی و غیر دولتی را دنبال کند، سازمان های مردم نهاد هستند، این تشکل ها بعنوان متولیان اصلی گردشگری سلامت و حامیان بخش خصوصی می توانند آرا و نقطه نظرات و ظرفیت های بخش خصوصی به حاکمیت و دولت انتقال دهند.
دبیر اسبق شورای راهبردی گردشگری سلامت اشاره کرد: مدیریت واحد گردشگری به مفهوم انحصارگری فردی و دولتی نیست، این نوع مدیریت باید در قالب یک کمیسیون یا شورایی شامل سازمان های دولتی و بخش خصوصی و سازمان های مردم نهاد شکل گرفته و نقش آفرینی کند، این مجموعه باید در قالب یک شورای عالی و فرا وزارتخانه ای با حضور همه ذی نفعان بطورمثال زیر نظر معاون رییس جمهوری تشکیل گردد، البته دبیرخانه آن می تواند در یکی از وزارتخانه های دولتی ثابت یا دوره ای تشکیل گردد.
گردشگری درمانی و پزشکی (Medical Tourism)، طبیعت درمانی (Nature Cure) و گردشگری تندرستی (Wellness Tourism) ارکان اصلی گردشگری سلامت (Helth Tourism) هستند؛ به رغم آنکه گردشگری سلامت یکی از بخش های مهم و درحال رشد تجارت بین المللی گردشگری در جهان است، اما در ایران با همه ظرفیت های با ارزش و غنی که وجود دارد، این حوزه مغفول مانده است.
عضو شورای سیاستگذاری جامعه گردشگری سلامت ایران اضافه کرد: هم اکنون در جهان ۸۰ درصد گردشگری سلامت مبتنی بر طبیعت درمانی و تندرستی و ۲۰ درصد بر پایه گردشگری درمانی و پزشکی است، اما متاسفانه در ایران سهم طبیعت درمانی و تندرستی کمتر از ۱۰ درصد است. سهم گردش مالی طبیعت درمانی و گردشگری تندرستی در جهان ۶۴۰ میلیارد دلار است در صورتیکه کل گردش مالی گردشگری پزشکی ۱۵۰ میلیارد دلار است.
رئیس کمیته طبیعت درمانی و تندرستی جامعه گردشگری سلامت ایران اظهار داشت: به رغم ظرفیت هایی مانند چشمه های آب های معدنی و گیاهان دارویی متاسفانه طب سنتی با قدمت تاریخ پزشکی ایران که بخشی عمده ای از طبیعت درمانی تندرستی است در ایران ناشناخته باقی مانده است که باید با سرمایه گذاری و اطلاع رسانی و بازایابی هدفمند، این حوزه به گردشگران و متقاضیان معرفی شود.
منبع: بریونی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب