در یادداشتی مطرح شد؛
گردشگری در پساكرونا
به گزارش بریونی بررسی ها نشان داده است كسب وكارهای گردشگری حداقل دو فصل پس از آخر قطعی كرونا، با وضعیت تعطیلی یا شبه تعطیلی درگیر خواهند بود، در اینباره یكی از پژوهشگران چند پیشنهاد عرضه كرده است.
گروه جامعه؛ محمد مهدی بازگیرخوب پژوهشگر دفتر مطالعات دیپلماسی اقتصادی دانشگاه امام صادق (ع) در یادداشتی که آنرا در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده نوشته است:
بدون شک یکی از صدمه دیده ترین صنعت های اقتصادی ناشی از ویروس کرونا، صنعت گردشگری می باشد. برخی کسب و کارها در بازارهای مختلف از حدود دو ماه پیش به شرایط «فعالیت پیش از شیوع کرونا» برگشتند و برخی هم تا حدودی از «تعطیلی یا عدم فروش در ماه های اولیه شیوع ویروس» فاصله گرفته اند اما بازار گردشگری هنوز در کما قرار دارد.
بررسی ها نشان داده است کسب وکارهای گردشگری تا حداقل دو فصل پس از آخر قطعی ابتلاء به کرونا، با وضعیت تعطیلی یا شبه تعطیلی درگیر خواهند بود. بخش های گسترده ای از قبیل هتل ها و اقامتگاه ها، بخش حمل و نقل مانند شرکتهای هواپیمایی، اتوبوس ها، کشتی ها، دفاتر خدمات مسافرتی، واحدهای پذیرایی، اقامت گاه های بوم گردی، سفره خانه ها، مهمانپذیرها، راهنمایان گردشکری و مراکز آموزش گردشگری با خسارت های گسترده ای رو برو شدند. نهادهای ملی، منطقه ای، بین المللی باید دست به دست هم بدهند تا صنعت توریسم را از رکود بی سابقه نجات دهند.
این نهادها می توانند ابتدا صدمه دیده ترین بخش ها را مشخص کنند؛ سپس تسهیلات ویژه کم بهره ای را در اختیار این بنگاه های اقتصادی بگذارند. بخشی از هزینه های آنها مانند مالیات، اجاره، پول برق، آب … را ببخشند یا به دوره های بعد موکول کنند. از این فرصت پیش آمده در جهت اصلاح ساختارهای معیوب گردشگری استفاده کنند. از ابزارهای دنیای دیجیتال و فضای مجازی در بهبود زیر ساخت های گردشگری استفاده کنند.
کرونا و گردشگری
گردشگری جهان، با وجود همه قدرتی که دارد، یک مرتبه در سال ۲۰۰۳، به دنبال شیوع بیماری سارس و بار دیگر در سال ۲۰۰۹، و به علت بحران اقتصادی آمریکا، با افول قابل ملاحظه ای روبه رو شده بود. بیماری سارس در سال ۲۰۰۳، بعد از کشتن ۷۰۰ نفر، ریشه کن شد. این بیماری ۲۹ کشور را آلوده کرد، ولی هتل ها تعطیل و پروازها لغو نشدند و تنها با افت تقاضا روبه رو شد و صنعت توریسم جهان را با حدود ۵۰ میلیارد دلار ضرر مواجه کرد.
همه گیری ویروس کرونا سبب شده است که در سه ماهه اول سال ۲۰۲۰، ۲۲ درصد از ورود گردشگران بین المللی، کاهش پیدا کند. آخرین داده های سازمان جهانی گردشگری، نشان داده است این بحران می تواند در مقایسه با ارقام سال ۲۰۱۹ بین ۶۰ تا ۸۰ درصد کاهش در گردشگری جهانی داشته باشد. این بحران وضعیت کسب و کار میلیون ها نفری که در صنعت توریسم مشغول به کار هستند را به شدت تحت تاثیر قرار داده. دبیر کل سازمان جهانی گردشگری گفته است: جهان با یک بحران بی سابقه بهداشت و سلامت روبرو است و صنعت توریسم با یکی از پر فشارترین بحران های اقتصادی تا به حال، در معرض خطر قرار گرفته است و میلیون ها شغل در معرض خطر هستند.
آسیا، صدمه دیده ترین منطقه
در اوایل ژانویه ۲۰۲۰، پیشبینی رشد ۵ الی ۶ درصدی گردشگری، در آسیا وجود داشت. اما در همین روزهای اخیر، آمارها نشان می دهد، گردشگری آسیا، با افت حدود منفی (۳۵) درصدی، در ورود گردشگران بین الملل، صدمه دیده ترین منطقه جهان، از ویروس کرونا است.
چین در خلال سال ها، بیشترین مسافر توریست را به جهان می فرستاده است و شیوع ویروس کرونا، مردم جهان را برای از دست دادن گردشگران چینی نگران کرده است. مسافران چینی، بعد از تعطیلی الزامی هزاران شغل در کشورشان، خانه نشین الزامی هم شده اند. همین مساله سبب خالی شدن سریع سواحل آسیای جنوب شرقی و مقاصد گردشگری در اروپا شده است هم اکنون، خدمات گردشگری چین، تقریباً به حالت تعطیل درآمده و هتل ها خالی هستند. تورهای گردشگری و پروازهای خارجی لغو شده اند و محدودیت های شدید مسافرتی، سبب کاهش ورود چینی ها به کشورها شده است. هر سال حدود ۱۷۳ میلیون توریست چینی در حال سفر هستند که رقمی در حدود ۲۷۰ میلیارد دلار به اقتصاد دنیا کمک می کنند.
سناریوهای گردشگری بین المللی در سال ۲۰۲۰
این سناریوها به شدت به زمان کنترل کامل ویروس، زمان بازگشایی مرزها و رعایت پروتکل های بهداشتی بستگی دارد. پیشبینی اول اعتقاد دارد که ورود گردشگران بین المللی به تدریج از ماه جولای شروع می شود. دومین و سومین پیشبینی به ترتیب اعتقاد دارد بازگشایی مرزها و ورود گردشگران از ماه های سپتامبر و دسامبر به تدریج آغاز می شود.
تحت این سناریوها، تاثیر از دست دادن تقاضا در سفرهای بین المللی می تواند به صورت زیر پیشبینی شود: از دست دادن ۸۵۰ میلیون تا ۱.۱ میلیارد توریست بین المللی از دست دادن ۹۱۰ میلیارد دلار تا ۱.۲ تریلیون دلار درآمدهای صادراتی از گردشگری ۱۰۰ تا ۱۲۰ میلیون شغل گردشگری مستقیم در معرض خطر است
پیش بینی می شود مسافرت های داخلی بسیار زودتر از مسافرت های بین المللی آغاز شود. کارشناسان پیشبینی می کنند ۳ ماه منتهی به سال ۲۰۲۱ مسافرت های بین المللی رشد بیشتری داشته باشد.
کارشناسان معتقدند کشورهای آسیایی زودتر تقاضای گردشگری بین المللی خودشان را آغاز می کنند و بعد از قاره آسیا، قاره اروپا، قاره آمریکا و در نهایت قاره آفریقا قرار دارد.
نقش دیپلماسی اقتصادی در خروج از بحران گردشگری
تیم اقتصادی دولت به همراه وزارت امور خارجه، نهادهای تأثیرگذار در زمینه دیپلماسی اقتصادی، اتاق های بازرگانی استان ها و … همگی می توانند در خارج شدن صنعت توریسم از بحران مؤثر واقع بشوند. از طرفی، دیپلماسی گردشگری حلقه مفقوده توسعه صنعت توریسم کشور و مؤلفه قدرت نرم ایران با مشارکت بخش خصوصی بوده و در قانون برنامه ششم توسعه بر استفاده از ظرفیت بخش خصوصی در امور صنعت توریسم هم تاکید گردیده است. با استفاده از ظرفیت های اتاق بعنوان نماینده بخش خصوصی و همینطور همراهی دولت، می توان از «سحر دیپلماسی اقتصادی» از رهگذر گردشگری به نفع منافع ملی بهره مند شد. طبق این گزارش، در سند بیست ساله چشم انداز ایران در افق ۱۴۰۴ بعنوان یک راهبرد ملی، حضور ۲۰ میلیون توریست ورودی در کشور پیشبینی شده است؛ این در شرایطی است که ایران الان از برنامه مشخص شده در چشم انداز، عقب تر است و اگر قرار بود طبق برنامه حرکت صورت گیرد، الان باید حدود ۱۳ میلیون توریست وارد کشور می شد؛ در حالیکه این رقم هم اکنون، حدود ۶ میلیون توریست است. دیپلماسی اقتصادی می تواند با جذب گردشگران بین المللی در مقابل تبلیغات سو آمریکا در جهت نشان دادن چهره غیر واقعی از ایران هم بایستد.
شش پیشنهاد برای بهبود صنعت گردشگری
۱. ایجاد فرصت های جدید برای گروه های صدمه پذیر، اعطای مشوق ها و صندوق های امدادی و یارانه های مالی، انتقال مزایای اجتماعی همچون بیمه بیکاری، معافیت، امهال یا کاهش پرداخت های اجتماعی و مالیاتی برای کارگران خویش فرما، ایجاد سازوکارهایی برای بیکاری، آسان گیری قوانین بیمه کارگری کوتاه مدت برای پرداخت دستمزدهای شرکتهای صدمه دیده، شناسایی و کاهش خطرات شغلی، مشکلات اقتصادی کارگران در حین و پس از کرونا است. همینطور اقدامات محافظتی ویژه جهت اطمینان گروه های به شدت صدمه پذیر همچون زنان، جوانان و جوامع روستایی عرضه می شود.
۲. دومین اقدام در حوزه مدیریت بحران و کاهش اثرات، پشتیبانی از نقدینگی شرکت هاست که برای دستیابی به این امر باید هفت اقدام راهبری صورت پذیرد. اعطای ردیف بودجه ویژه در صندوق ها و برنامه های اضطراری منجر به پیشگیری از ورشکستگی و اطمینان از بازگشت عرضه به بازار می شود.
ایجاد استثنائات موقتی تأمین معوقات اجتماعی و پرداخت های مالیاتی، ایجاد سازوکارهای سرمایه گذاری برای تأمین نقدینگی شرکتهای خرد، متوسط و کوچک در کوتاه مدت، اجرای استثنائات موقت کاهش صورت حساب هایی همچون برق، اجاره و… در حفظ نقدینگی شرکت ها تأثیرگذار خواهد بود. راهکارهای دیگری همچون تأمین ابزارهای مالی برای تسهیل نقدینگی اضافی مانند استمهال در بازپرداخت وام، ضمانت وام و…، فراهم کردن کمک های بلاعوض کوچک، هدفمند و غیرقابل استرداد برای مشاغل کوچک، افراد شاغل و کارآفرینان، توسعه مکانیزم های آسان برای تعویق پرداخت هزینه های تأمین اجتماعی و مالیاتی بدون احتیاج به بوروکراسی پیچیده و در نهایت فراهم کردن پشتیبانی و راهنمایی مدیریتی و آموزشی برای شرکتهای خرد منجر به پشتیبانی از نقدینگی شرکت ها خواهد شد
۳. از دیگر اقدامات در بخش مدیریت بحران و کاهش اثرات، بازنگری مالیات ها، عوارض و مقررات تأثیرگذار بر حمل و نقل و گردشگری می باشد. به منظور دستیابی به این امر باید به بازنگری کلیه مالیات ها، هزینه ها و عوارض تأثیرگذار بر گردشگری، فراهم کردن تعلیق یا کاهش مالیات های سفر و گردشگری، هزینه ها و عوارض و همینطور بازنگری مقررات و اجرای انعطاف پذیر قوانین در ارتباط با بهره برداری شرکتهای گردشگری و حمل و نقل پرداخت.
۴. در چهارمین سفارش مدیریت بحران و اثرات ناشی از آن، برای دستیابی به اطمینان از حمایت و اعتماد مصرف کنندگان، دولت ها باید به منظور ترویج ترتیبات منصفانه برای مصرف کنندگان با بخش خصوصی همکاری کنند که این امر با تنظیم مجدد تعطیلات لغو شده، بلیت پرواز و اطمینان از حمایت کامل مصرف کنندگان و سازوکارهای جایگزین برای حل و فصل اختلافات مصرف کنندگان تحقق می پذیرد تا دادخواست ها به حداقل برسد. همینطور با ایجاد کوپن هایی برای افزایش تقاضا تقاضا و پشتیبانی از مصرف کنندگان برای رزروهای لغو شده معتبر تا آخر سال ۲۰۲۰، پیگیری روش های حل وفصل مشکلات در ارتباط با بازپرداخت مبالغ از پیش پرداخت شده از راه کارت های اعتباری می توان اعتماد مصرف کنندگان را مجدداً به دست آورد.
۵. به منظور ارتقای توسعه مهارت بخصوص مهارت های دیجیتال در ابتدا باید از بیکاران جهت توسعه مهارت های جدید و مفید شامل محصولات جدید، بازاریابی، هوش بازار و مهارت های دیجیتال برای دوره بازیابی و بهبود حمایت شود. با برگزاری دوره های آموزش آنلاین مجانی برای افراد صدمه دیده از بحران کرونا با کمک دانشگاه ها و مؤسسات آموزشی، تبلیغ مجانی محتوای سازمان های بین الملل مثل سازمان جهانی گردشگری و پشتیبانی آنها به چند زبان و همینطور تدوین برنامه های آموزشی علمی و مهارتی با بودجه دولتی برای پرسنل شرکتهای گردشگری که در بحران کرونا تعطیل شده اند، می توان مهارت های جدید را ارتقا داد. شرکای دیجیتالی هم می توانند با همکاریهای متقابل امکان مهارت های دیجیتالی برای متخصصان گردشگری فعلی و آینده و ارتقای فرصت های یادگیری دیجیتالی موجود را فراهم نمایند و همینطور استارت آپ ها و کارآفرینان را با ایجاد چالش های ملی با تشویق و اهدای جوایز به عرضه راهکارهای نوآورانه برای عبور از بحران دعوت کرد.
۶. بازار گردشگری باید جزو بسته های اضطراری اقتصادی در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی قرار گیرد که این امر با ادغام گردشگری و حمل و نقل در بسته های اضطراری با کاهش اثرات و حمایت ملی و منطقه ای و بین المللی، گنجاندن اداره های گردشگری ملی در برنامه های در ارتباط با سازمان های بین المللی و منطقه ای مانند بانک جهانی، بانکهای منطقه ای و کمیسیون اروپا برای تضمین پشتیبانی از کارآفرینان خرد، کوچک و متوسط، زیرساخت های گردشگری و سایر حوزه های اثرگذار صورت می پذیرد.
منبع: beriooni.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب