تعیین عرصه و پیشنهاد حریم برای مجموعه شیخ شهاب الدین اهری

تعیین عرصه و پیشنهاد حریم برای مجموعه شیخ شهاب الدین اهری

گمانه زنی بمنظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم مجموعه شیخ شهاب الدین اهری در آذربایجان شرقی بعد از مطالعات و بررسی های میدانی با حفر 20 گمانه انجام شد.



به گزارش بریونی به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مهدی کاظم پور سرپرست هیأت دیرینه شناسی با بیان این خبر اظهار داشت: مجموعه شیخ شهاب الدین اهری در بالای یک تپه مدور شنی و در داخل بوستانی به همین نام در جنوب شهر اهر قرارگرفته که بر طبق مستندات تاریخی، شالوده ای از دوره ایلخانی دارد و شامل قسمت های خانقاه، چینی خانه، صحن، مناره ها وغرفه های گوناگون است.
به گفته این باستان شناس، در دوره های بعدی خصوصاً دوره های تیموری و صفوی الحاقاتی به این مجموعه افزوده شده و به شکل فعلی در آمده و بر طبق شواهد موجود در اطراف این بقعه مجموعه بناهای عام المنفعه نظیر کاروانسرا، حمام، آب انبار و برخی فضاهای رفاهی وجود داشته که امروزه از هیچکدام اطلاعاتی در دست نیست.
کاظم پور با اشاره به دخالت مستقیم نیروهای عثمانی و روس به ترتیب در دوره صفویه و قاجار در تخریب و نابودی این مجموعه اشاره کرد: خیلی از آثار باارزش و فضاهای این مکان از بین رفته و امروزه فقط خانقاه برای ما به یادگار مانده است.
او اشاره کرد: همین طور طی دوره های مختلف تاریخی استفاده از این مکان بعنوان مکانی مقدس برای تدفین موجب تبدیل بخش های متخلف آن به گورستانی عظیم شده که همین مورد آثار بر جای مانده را به شدت گرفتار لطمه کرده است.
عضو هیات علمی دانشگاه هنر اسلامی تبریز در تشریح مراحل اجرای گمانه زنی بقعه شیخ شهاب الدین اهری بعد از دریافت مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، به انجام مطالعات و بررسی های میدانی پیش از انتخاب موقعیت گمانه ها به سبب وسعت محل اشاره نمود و اظهار داشت: مجموعاً درزمان مقرر ۲۰ گمانه در بخش های مختلف مجموعه به وجود آمده که از این تعداد ۹ گمانه بدون آثار و ۱۱ گمانه دارای آثار بودند.
این عتیقه شناس با اشاره به نتایج برنامه گمانه زنی مجموعه شیخ شهاب الدین اهری اضافه کرد: این مجموعه بر بالای یک پشته و تپه ای شنی مدور که شیب آن تا اطراف رود اهرچایی امتداد می یابد به وجود آمده که به سبب قرارگیری در ارتفاع بالا و نزدیکی به رود اهر چایی دارای هوایی بسیار متبوع بوده و علاوه بر آن یکی از تپه های مرتفع در دشت اهر است که به تمام نقاط شهر احاطه کامل دارد.
او اشاره کرد: در ضمن دوره های مختلف تاریخی، این مکان مورد توجه قرار گرفته و به دور از هیاهوی شهری مکانی مناسب برای انجام برخی مراسم های دینی و ملی را فراهم آورده است.
کاظم پور اضافه کرد: به سبب موقعیت راهبردی این تپه در مرحله اول فرض بر این بود که این منطقه در دوره پیش از اسلام خصوصاً دوره اورارتو نیز مورد استفاده بوده ولی طی گمانه زنی مشخص شد این مکان نه فقط در این دوره مورد استفاده نبوده بلکه در هیچ دوره از تاریخ در آن استقراری وجود نداشته و تنها مکانی مذهبی برای برگزاری مراسم ها و تدفین شخصیت های بزرگ ملی و مذهبی منطقه بوده است.
این عتیقه شناس اظهار نمود: این که تدفین از چه دوره ای در این مکان انجام شده نیازمند جستجوهای بیشتر دیرینه شناسی است ولی طی گمانه زنی کشف داغ مقبره ای از دوره سلجوقی نشان میدهد که حتی قبل تر از دوره ایلخانی، این مکان برای تدفین انتخاب و تدفین هایی در این قسمت انجام شده است.
او اظهار داشت: علاوه بر آن، شواهد دیرینه شناسی نشان میدهد که همزمان با دوره ایلخانی در بخش های مختلف این بقعه بناهایی وجود داشته که در رابطه با مجموعه بنا و بنای فعلی بوده ولی طی دوره های مختلف به سبب دخالت های انسانی از بین رفته اند.

1400/05/06
00:00:57
5.0 / 5
925
تگهای خبر: طب , گردشگری , میراث , میراث فرهنگی و گردشگری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۳ بعلاوه ۲
بریونی